طبقه بندی مکانها با توجه به خطر حریق
ساختمانها را براساس قابلیت سوختن مواد موجود، مقدار مواد قابل اشتعال و ارتفاع کالاهای انبار شده و نرخ حرارت آزاد شده به سه گروه اصلی تقسیم بندی میکند.
1- محیط کم خطر(Light Hazard):
مكانهايي غير صنعتي هستند كه ميزان و يا قابليت اشتعال محتوياتشان اندك است و هنگام آتش سوزي حرارت كمي توليد ميكنند. مانند: ساختمانهای اداری، مسکونی، بیمارستانها، اماکن مذهبی، آموزشگاه، مؤسسات، کتابخانه های کوچک و موزه.
2- محیط با خطر معمولي(Ordinary Hazard):
مكانهاي تجاري و صنعتي هستند كه خود بر حسب قابليت اشتعال محتوياتشان به دو گروه تقسيم ميشوند:
گروه1: مكان هايي با قابليت اشتعال كم محتويات، كه ارتفاع مواد اشتعال پذير انبار شده در آنها از 2.4متر تجاوز نمي كند مانند: پاركينگ ها و نمایشگاه اتومبيل، نانوايي ها، كارخانجات كنسرو سازي،آشپزخانه رستورانها، كارخانه شيشه سازي، رختشوي خانهها.
گروه2:مكان هايي با قابليت اشتعال بالاتر از حد متوسط محتويات كه ارتفاع مواد اشتعال پذيردر آنها از 2.4متر تجاوز ننموده و هنگام آتش سوزي حرارت متوسطي توليد ميكنند. مانند: کارخانه تولید لاستیک،دفاتر پستی آسيابهاي غلات، چاپخانه ها،كارخانجات نساجي، صنايع چوب و چوب بری.
3- محیطهای بسيار پرخطر(Extra Hazard):
گروه1: این محیط ها نیز به دو گروه تقسیم میشوند.مكانهايي تجاري و صنعتي هستند كه قابليت اشتعال محتوياتشان بسيار بالا بوده (مثل باروت يامايعات قابل اشتعال) و هنگام آتش سوزي حرارت زيادي توليد ميكنند.سرعت گسترش حریق در این کلاس بالا ولی مقدار مایعات قابل اشتعال، بسیار کم است. مانند: آشیانه هواپیما، ریخته گری، كارخانه فيبر و نئوپان سازي، كارخانه لاستيك اسفنجي، چاپخانههايي كه جوهرهاي با دماي اشتعال كمتر از ˚C38 استفاده ميكنند.
گروه2: ساختمان یا بخشی از ساختمان که مقدار مایعات قابل اشتعال در آن قابل توجه است.همانند آسفالت، اسپری کردن مایعات قابل اشتعال، کاخانجات سازنده خانههای پیش ساخته، تولید پلاستیک، حلالهای شوینده و رنگ کاری.
حداکثر میزان سطح زیر پوشش هر اسپرینکلر
حداکثر میزان سطح زیر پوشش هر اسپرینکلر با توجه به نوع مکان به شرح زیر میباشد.
دسته بندي مكان ها | سطح تحت پوشش (S*D) |
بسيار كم خطر | 21 متر مربع |
با خطر معمولي | 12 متر مربع |
بسيار پر خطر | 7 الي 9 متر مربع |
براي تعيين محل اسپرينكلرها نيز طبق استاندارد NFPA حداكثر فاصله بين اسپرينكلرها بايد مطابق جدول زير باشد:فاصله میان اسپرینکلرها
دسته بندي مكان ها | فاصله اسپرینکلرها |
كم خطر | 4.6 متر |
با خطر معمولي:استاندارد و زیگزاگ | |
آرايش استاندارد سر اسپرینکلرها | 4 متر |
آرايش زيگزاگ سر اسپرینکلرها | 4.6 متر |
پر خطر | 2.5 الي 3.7 متر |
محاسبه پمپ مورد نیاز سیستم اسپرینکلر
براي تعيين و انتخاب پمپ مناسب جهت اسپرينكلرها به دو مشخصه هد و دبي آن نياز است. دبي مورد نياز پمپ، دبی کل اسپرینکلرهایی که در هنگام حریق باز مفروض میگردند (اسپرینکلرهای موجود در مساحت طراحی) درنظر گرفته ميشود و هد مورد نياز نيز از جمع فشارهاي زير بدست مي آيد:
فشار كل مورد نياز=فشار مورد نياز پشت اسپرينكلر + فشار ناشي از ارتفاع ساختمان + فشار ناشي از افت مسير و اتصالات
- فشار مورد نياز پشت هر اسپرينكلر معمولا 30متر آب در نظر گرفته مي شود.
همچنین مدت زمان مورد نیاز تخلیه آب سیستم اسپرینکلر در جدول زیر ارائه شده است.
استاندارد |
محیط |
مدت زمان تأمین آب |
NFPA13 |
کم خطر |
30 دقیقه |
NFPA13 |
خطر معمولی، تحت نظارت ایستگاه آتش نشانی |
60 دقیقه |
NFPA13 |
خطر معمولی، بدون نظارت ایستگاه آتش نشانی |
90 دقیقه |
NFPA13 |
پرخطر، تحت نظارت ایستگاه آتش نشانی |
90 دقیقه |
NFPA13 |
پرخطر، بدون نظارت ایستگاه آتش نشانی |
120 دقیقه |
NFPA13D |
ساختمان یک طبقه تا مساحت 200 فوت مربع |
7 دقیقه |
تو زمینه ای که فعالیت میکنید جزو بهترین
سایت ها هستید.
وب سایتتون قالب خیلی ساده ، خوب و
همینطور تاثیرگزار هستش
خیلی عالی بود.لایک داره